Nie warto żyć życiem przez nas niepoznanym. – Sokrates

Podstawowym założeniem Filozofii Życia jest fakt, że istnieje Prawda i rzeczywistość prawdziwa, która po prostu JEST. Każdy człowiek ma jakieś ukształtowane przekonania, które bazują na Prawdzie lub od niej odbiegają. W trakcie życia człowiek ma jedyną i niepowtarzalną szansę, aby szukać i odkrywać Prawdę. Warto szukać, wytrwale, mimo wszystko. Warto kwestionować swoje przekonania na temat siebie, innych, świata. 

Prawdziwa pokora to nie jest myślenie o sobie gorzej, to myślenie o sobie mniej.

– S.C. Lewis

Pokora i Otwartość to postawy wyrażające pragnienie Prawdy. Przyjmując te postawy jesteśmy zdolni zaakceptować inność ludzi, z którymi się spotykamy, inne zachowania i inny sposób myślenia i odczuwania. Inność to bodziec, który jest szansą na dostrzerzenie swoich własnych OBRAZÓW rzeczywistości. Pokorne i otwarte nastawienie pomoże nam stawiać sobie pytanie: ‘…co w tej sytuacji jest Prawdą?’

Dopóki nie uczynisz nieświadomego świadomym, będzie ono kierowało Twoim życiem, a Ty będziesz nazywał to przeznaczeniem. – Carl G. Jung

Wsłuchiwanie się w samych siebie oraz w innych zwłaszcza, gdy myślimy, postępujemy, reagujemy odmiennie, prowadzi do coraz większej (samo) świadomości. Pytanie o Prawdę, a nie o bronienie swoich czy atakowanie przekonań innych. ani przekonaniach innych, to wyjście poza wymiar psycho-fizyczny. Ciągła ekspansja świadomości to szansa na zbliżanie się do Prawdy.

Poznanie siebie jest początkiem wszelkiej mądrości. – Arystoteles

Przyglądanie się sobie, swoim myślom, odczuciom, reakcjom, powtarzajcym się zachowaniom, to proces poznawania samych siebie. Obserwując się, niejako z dystansu, możemy dotrzeć do zakodowanych głęboko w nas przekonań i intencji, których nie jesteśmy świadomi. Samopoznawanie prowadzi do świadomości, że jest inna rzeczywistość niż ta ‘nasza’, a ta ‘nasza’ niekoniecznie jest prawdziwa.

W miłości nie ma lęku, lecz doskonała miłość usuwa lęk. – św. Jan Apostoł

Autorefleksja, to wchodzenie w głębię samych siebie i odkrywanie źródeł naszego działania, którymi są albo miłość, albo lęk. Coraz wyraźniej zaczynamy dostrzegać jak nasze działania wypływające z czystej miłości (choć wymagają) rodzą wewnętrzny pokój, a z drugiej strony jak lęk sprzężony jest ze stresem. Lęk, choć nie jest pożądanym odczuciem, wskazuje na to, czym jesteśmy zniewoleni, czyli źródło naszego nie-pokoju.

Poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli. – Jezus

Świadomość, że jest Prawda, a nasze opinie, słowa, zachowania są tylko wyrazem naszych OBRAZÓW Prawdy, pozwala nam się zdystansować do samych siebie, do opinii i zachowań innych. Ta świadomość jest wyzwalajaca. Cóż to za WOLNOŚĆ! Daje odwagę, aby kwestionować własny sposób myślenia i znosić ból, gdy odkwywamy, że nasze prawdy, to raptem iluzja.

Ukierunkowanie na Prawdę rodzi wewnętrzną wolność, która znów daje odwagę by coraz głębiej wchodzić w siebie i odkrywać własne przekonania, które nie są zgodne z PRAWDĄ.